Thuis

Vliegen gaat prima, tijdens de lange reis vermaken we ons met slapen, lezen en filmpjes. Dat laatste is voor de kinderen echt een feestje: ongelimiteerd kijken zonder het schermpje en de afstandsbediening te hoeven delen.

Samen met de ongeveer 545 andere passagiers vormen we op Schiphol een groep wachtenden op koffers en tassen. We mijmeren wat over de komende week, welke trein we nemen, kijken naar buiten en zien de zon. En dan valt het ineens zo op: het gemopper, gezucht en gesteun van mensen om ons heen. Is het de vermoeidheid? Valt het tegen weer thuis te zijn? Of is het gewoon zo Nederlands? Lachend besluiten we dat het ons humeur en de relaxte modus niet gaat bederven.

Met een kar vol bagage lopen we de hal in. En daar wacht een verrassing! Een warm welkom van mijn ouders, die ons met een gehuurde bus naar huis brengen. Met verse broodjes en koel drinken delen we onze eerste ervaringen op weg naar huis.
Thuis maken we tassen leeg, eten we frietjes en slapen we heerlijk in ons eigen bed.

Het waren weken met een portemonnee gevuld met miljoenen ruhpia's.
De verschillende culturen van Java en Bali hebben ons verwonderd. De intense tijd met elkaar hebben ons doen ontspannen. De geuren en kleuren hebben ons verrast. De glimlach van de mensen maakten ons dankbaar.
En de ervaring van deze reis maakt ons rijk!